Zaproszenie

BÓG jest kreatorem naszych najwspanialszych życiowych realizacji. Natura natomiast - nieskończonym źródłem inspiracji. Otoczeni ogromem piękna stworzonego przez Boga, obdarzeni talentami i niezwykłymi umiejętnościami, siłą i wrażliwością psychiki, stanowimy o tym, komu i czemu oddajemy to, co nas określa – czas. Nasz czas dany nam w aspekcie naszego przeznaczenia.

„...Oczy Twoje widziały czyny moje,
W księdze Twej zapisane były wszystkie dni przyszłe,
Gdy jeszcze żadnego z nich nie było.”...
( Psalm 139,16 ).

Każdego dnia, otwierając oczy, jesteśmy w galerii nieskończonej różnorodności form i kolorów, charakterów i figur, prostoty i niesamowitych struktur i materii. Odnajdywanie harmonii, która jest podstawowym czynnikiem piękna, jest tym, co najważniejsze i najciekawsze w pracy twórczej. Fascynujące, a zarazem zawsze wymagające wysiłku, poszukiwanie proporcji form, palety barw, komponowanie faktur, selekcja myśli i treści – to tworzenie wizji artystycznej. To proces wymagający koncentracji, konsekwencji i czasu. Choć iskrą rozpalającą ten proces może być impuls, konfrontacja z naturą, spotkanie z drugim człowiekiem. Rozmowa jako korespondencja wrażeń ma ogromną siłę rozbudzenia możliwości (motywacji) do działania w innej niż płaszczyzna materialna – w przestrzeni emocjonalnej i intelektualnej, duchowej. Indywidualne doświadczenia każdego człowieka, te niezwykłe biografie każdego z nas, zbliżają do siebie bądź oddalają. Nie wszystkie epizody życia są dla nas czytelne i zrozumiałe. Większość wymyka się spod świadomej kontroli i logicznej kontynuacji (sen). Często nie pasują do siebie. W zrozumieniu problemu, który nas dotyka, pomagają słowa. Można go wtedy nazwać , zinterpretować. Zrozumieć i przeżyć. Przezwyciężyć. Intencją użycia takiego a nie innego słowa, zdania, które wybieram jako tytuł jest otworzenie się na kontakt przy udziale całego bogactwa skojarzeń i treści. Zapraszam widza do poznania tajemnicy ukrytej w różnorodności form, linii, ich kompozycji i proporcjach, dotarcia do wewnętrznej koncepcji danego dzieła.

Ciężkie doświadczenia i trudy życia wzbogacają naszą osobowość, niejako ją szlifują. Praca uszlachetnia, tworzy profile charakteru, niczym ramę naszej osobowości. Odnajdywanie swojego miejsca na ziemi, realizacja marzeń to ważny element naszej egzystencji. Bez nich życie traci barwy i rytm. Mamy wolną wolę i zaproszenie do fascynującego życia. Trzeba z tego korzystać i dziękować za ten wspaniały każdy dzień. Kochać i czuć miłość w sercu. Droga przed nami musi być rozświetlona wiarą, która tworzy nadzieję na nieśmiertelność duszy.

„... Badaj mnie Boże i poznaj serce moje,
Doświadcz mnie i poznaj myśli moje!
I zobacz , czy nie kroczę drogą zagłady,
A prowadź mnie drogą odwieczną.”
(Psalm 139, 23-24)